مشق شب

اما درباره دانش زینب کبري (س) ، امام (ع) درباره حضـرت زهرا (س) و دانش آن حضرت یک نظر دارند ، و وجود مبارك زین العابـدین (ع) هم دربـاره عمه شـان حضـرت زینب کبري (س) ، از نظر دانش و بینش ، یک نظر دارنـد . امام باقر (ع) می فرمایـد : این که اسم مادر ما را «فاطمه» گذاشـتند ، بی علت ، بی جهت ، بی سـبب و بی دلیل نبوده است . علت آن این اسـت که پروردگـار عـالم در دنیاي معنا به مادر ما خطاب کرده : «َفَطمتُک بِالِْعلِْم»(شیخ کلینی، کافی، ج 1، ص 460.) . «فطم» ؛ یعنی قطع کردن ، جـدا کردن . لغت «فطم» ، به معناي بریـدن است . معناي حدیث چنین می شود : فاطمه (س) را فاطمه می گویند ، به علت این که خدا به او فرمود : من با پرکردن تو از علم خودم ، تو را و قلبت را از علوم همۀ زمینیان بریدم و نگذاشتم تو در دانش و بینش ، نیازمند علوم بشري بشوي .و دانش زهرا (س) دانشی الهی است .

کنار بازار کوفه ، وقتی زینب کبري (س) خطبه خواندند و حادثه کربلا را تحلیل کردند و مردم را به آن گناه بی نظیرشان آگاه کردند ، زین العابدین (ع) کنار محمل عمه خود ، خدا را شکر کردند و فرمودند : عمه جان ! من پروردگار عالم را شکر می کنم و سپاسش را می گویم که الحمدالله تو تعلیم دیده بدون معّلم بشري هستی ،(طبرسی، احتجاج، ج2، ص 31.) و این دریاي دانشی که در وجود تو موج می زنـد ، مسـتقیمًا الهی و خـدایی است ، همـان طوري که خداونـد از دانش بیکرانش در قلب مادرش زهرا (س) قرار داد ، از دانش بیکرانش در قلب مطّهر زینب کـبري (س) قرار داد و این سـابقه هم داشت ، نه این که اولین بـار بـوده است . این که عنایت خدا بر یک انسان ، کامل جلوه کند ، ما در قرآن مجید درباره دو نفر صـریحًا می بینیم که خداوند متعال در ایام کودکی آن ها ، دانش خود را در ظرف قلب آنان ریخته است. این کـار یک بار براي حضـرت مسـیح (ع) اتفاق افتاده است . یکبار درباره یحیی (ع) آورده شده است.

برگرفته از کتاب نگاهی به مقام حضرت زینب (س) ، حسین انصاریان،  10 و11